BACK TO HOLLAND

19-03-2014

Vandaag ben ik een dagje met Sascha mee geweest naar het Remand Home. Dit was echt super leuk, maar ook wel heftig door de verhalen die je hoort van de kinderen. Hier zitten jongens en meisjes die hebben gestolen, weggelopen zijn van huis (straatkinderen) of kinderen die iemand hebben vermoord. Met een omweg vroeg ik aan sommige wat ze gedaan hadden of ik hoorde het van andere. Zo vertelde een jongen (15 jaar geloof ik) dat hij zijn ouders al op jonge leeftijd verloren was en hij leefde dus op straat. Ook had hij 2 zusjes beide jonger dan hem. Deze zaten ergens anders maar begreep niet goed waar. Ook was er een die vertelde dat hij problemen thuis had met zijn ouders waardoor hij hier zat. Sascha vertelde me dat dat niet waar was en dat hij gestolen had. Toen ik even later aan hem vroeg hoe hij aan het litteken op zijn kin kwam zei een andere jongen snel dat dat kwam doordat hij een dief was. Hij begon dit te ontkennen. Een paar weken geleden was hij ook ontsnapt. Ik vroeg me af hoe hij hier ontsnapt was. ze hebben hier soort van ramen met buizen of wat dan ook ervoor maar geen glas. Hier was hij dus doorheen geklommen. Ik kon het me eigenlijk niet voorstellen aangezien die gaten redelijk smal en klein zijn. In de ochtend hebben we met groepjes telkens kat en muis gespeeld. Bijna iedereen deed heel fanatiek mee wat heel leuk was! We hebben nog even bij de les gezeten alleen werd hier vooral veel Swahilis gesproken wat dus erg jammer was! In de middag zaten we naast een meisje die een beetje iedereen aanwees en het verhaal ervan ging vertellen waarom ze hier zaten. Ze wees naar een meisje en zei dat zij haar vriend betrapt had met een ander meisje en toen heeft zij haar dus vermoord. Ik kon dit gewoon niet begrijpen. Als je deze kindjes ziet (jongste rond de 6 jaar) zou je nooit verwachten dat hun zoiets kunnen doen! Ze zien er allemaal zo lief en schattig uit en zo doen ze ook echt! Daarna zijn we met 22 mensen in een klein busje gegaan om naar de rechtszaak te gaan. Een meisje zou vandaag dus ook naar huis mogen. Toen we aankwamen was de rechter er nog niet. Deze is helaas ook niet meer op komen dagen! Hadden we daar 3 kwartier voor niks gewacht. De moeder van het meisje die haar zou op komen halen is voor de 2de x niet op komen dagen. Best sneu om te zien! Daarna hebben we iedereen weer afgezet op 4 kinderen na. 2 hiervan zaten op een andere plek die alleen hierheen kwamen voor de rechtszaak. Deze hebben we eerst even afgezet en zijn we nog snel even mee naar binnen gelopen. Hier zaten ongeveer 17 meiden en meer konden er niet bij. 1 meisje die we nog bij hadden wilde ze ook hier gaan plaatsen, maar niet voor lang. Eigenlijk was er geen plek meer voor haar, maar gelukkig hebben ze op een van de kamers nog net een plekje op de grond kunnen vinden voor een matras. Het gebouw zag er leuk uit! Woonkamer zag er echt netjes uit, alleen waren de slaapkamers heel klein, maar dit is hier overal wel eigenlijk. Het viel ons wel op dat ze hier een gewone douche en wc hadden! Luxe dus! Daarna reden we weer door en zat er nog 1 jongen bij ons in de auto. Hij kon niet goed Engels spreken dus hebben we gevraagd aan een medewerker wat er met hem ging gebeuren. Hij was schijnbaar in de ochtend bij hun aangekomen, maar waarom precies wisten ze niet. Nu gingen ze dus naar zijn huis toe, want hij wist waar het was. Toen ze vroegen op welke school hij zat, noemde hij een school die hier helemaal niet is?! Toen hij zei dat we er waren stapte we uit en liepen we een paadje in. Bleek dit het dus helemaal niet te zijn. We vroegen het nog na aan de mensen die we daar zagen zitten, maar ook die wisten het niet. Helaas konden we dus weer terug met hem erbij. De medewerker vertelde ons dat er waarschijnlijk iets gebeurd moest zijn waardoor hij niet naar huis durft te gaan. Dan ga je je toch wel echt afvragen wat er dan gebeurd is!

20-03-2014

Vandaag ging ik maar een ochtendje naar stage. In de ochtend ben ik olifantjes gaan knutselen en ben ik weer met de kinderen gaan stoepkrijten. Erik kwam vandaag weer naar me toe om te vragen of dat ik een keer vis bij hem kwam eten?! Dus ik zei maar dat ik dat niet lustte. Hij wilde dan wel iets anders maken en vroeg of dat ik kip lustte. Jaaa… Maak je die dan ook zelf klaar vroeg hij. Ik zei dat ik dat ook wel eens deed en toen deed hij ging uitbeelden door met z’n vinger langs z’n keel te gaan riep ik snel nee! Haha een kip slachten zou ik nooit gaan doen, hierom lachte hij mij wel uit dat ik dat raar/eng vond! Daarna ben ik heb ik maar snel gezegd dat ik weer door ging lopen. Na stage ben ik met Amy even langs de supermarkt en de Masai markt geweest. In de middag hebben we nog lekker gezwommen!

21-03-2014

Vandaag ging ik samen met Amy mee naar mama Ngina om de kindjes te schminken! Eerst hebben we beetje met de kindjes gekletst. Echt les kregen ze vandaag niet doordat alle lokalen geeschilderd werden. Binnenkort komt de president langs, maar dan moet het er toch wel extra netjes uit zien! Rond half 11 konden we beginnen met schminken. Het schminken ging wel heel erg lastig! Iedereen duwde om als eerst aan de beurt te zijn. Wanneer we een kindje op de stoel hadden en begonnen te schminken stond iedereen eromheen en leunde ze ook nog eens op Amy en mij. Toen we vroegen of dat ze een stukje achteruit konden luisterde ze allemaal niet. Zo ging het dus niet bepaald fijn! Uiteindelijk waren we rond kwart over 12 klaar. We gingen snel opruimen want de grotere kinderen kwamen terug en we hadden niet bepaald zin om nog te schminken. Toen we klaar waren zagen we dus ook al dat bij de helft van de kinderen het schmink er al weer af was. Helaas dat was dus geen groepsfoto met geschminkte gezichten. Daarna zijn we nog even boodschappen gaan doen en gaan zwemmen. In de avond zijn we met de hele groep gezellig uit eten geweest bij de laughing buddah!

22-03-2014

Vandaag zijn we naar de Monkey rock geweest. Na een hoop demotiverende verhalen gehoord te hebben zoals : het is heel zwaar, als je terug kom ben je helemaal gesloopt en kan je niet meer uitgaan, 4 liter water is zelfs niet voldoende en je zit helemaal onder het bloed van de doorns die je er ook telkens uit moet halen hebben Amy en ik na twijfelen toch doorgezet om mee te gaan. Om 9 uur werden we (Dagmar, Sascha, Amy en ik) opgehaald door Francis, Bart, Janneke en Cas. Ook hun gingen mee met ons (allemaal Nederlands op Francis na). Het begin stuk was echt ongelooflijk zwaar. Na 10 minuten wilde ik het liefst opgeven! Mijn keel deed pijn waardoor ademen moeilijk ging, we hadden net iets te snel gelopen voor het begin en het was hartstikke warm. De tranen kwamen over mijn wangen en mijn lichaam begon te trillen. Ineens kreeg ik ook allemaal kippevel en op adem komen ging moeilijk. Toen ik me bedacht dat ik nog heel wat uurtjes moest zat ik te twijfelen om terug te gaan! Gelukkig heb ik gewoon doorgezet. Bart droeg mijn tas hehe wat het meteen minder zwaar maakte! Na ongeveer 2 uur geklommen te hebben kwamen we bij een mini riviertje. Ook al zou ik normaal nooit in dat water stappen, maar nu wist ik niet hoe snel ik erin moest springen. Heerlijk ijskoud water!! We zijn naar beter geklommen om bij een mini watervalletje (of je het echt zo kan noemen vraag ik me af?) te komen en hebben hier even gezeten. Francis bleef boven bij onze spullen. Na een half uur liepen we weer verder. Tussendoor kwamen we onwijs veel koeien, geiten en honden tegen wat soms een beetje eng was. Heel apart hoe hun hier door de bergen lopen! Ook hebben we een aap kunnen spotten! Helaas toen we net ons camera bij de hand hadden was hij alweer verdwenen! Op een gegeven moment kwamen we mensen tegen die aan het eten waren. Ze vroegen meteen of dat we foto’s wilde maken zonder onze fotocamera’s gezien te hebben! Na wat foto’s gemaakt te hebben zijn we weer doorgelopen. Hier kwam een man ons begeleiden en liepen we langs wat huisjes heen. Eenmaal boven aan de berg was ik zo blij en dacht ik dat ik er al was. Bleek dat we nog een maar grote stenen moesten beklimmen en dat we daarna aan de top zaten. Eerst werd ons nog het een en het ander verteld. Ook zouden we opeens 500 shillings (iets minder dan 5 euro) betalen wat ons helemaal niet verteld was. Dit was iets nieuws wat ze nu mogen vragen, omdat ze ergens mee samen werken. Ze vragen dit geld om de bergen netjes te houden. Gelukkig heeft Francis ons gered en verteld dat we dit niet wisten en dus allemaal geen geld hiervoor mee hadden genomen. Zo hebben we dit toch niet hoeven te betalen. Eenmaal boven hadden we een enorm gaaf uitzicht! Er kwamen heel veel Kenianen bij ons zitten en ook allemaal kindjes. Iedere keer kwamen ze voor eten en drinken vragen. Een man was enorm vervelend omdat hij geen Engels kon en bij iedereen met zijn hand open ging staan?! Zo krijg je toch echt de neiging om gewoon niks meer te geven! Veel kinderen liepen hier met een groot mes/zwaard volgens mij niet heel scherp. Hier konden ze makkelijk takjes mee afhakken maar volgens mij liepen ze daar ook mee achter de koeien aan. Nadat we gegeten en gedronken hadden begon onze terugweg. Deze ging gelukkig een stuk makkelijker alleen had ik blaren op mijn voeten gekregen. Heel fijn liep dit dus ook niet meer. Het laatste stuk viel wel weer tegen. Al onze benen werden slap en begonnen te trillen zo gleden we dus ook makkelijker uit. Janneke was nog gevallen en had bij beide knieën een scheur in haar broek. Gelukkig had ze niet veel pijn! Rond half 5 waren we beneden aangekomen en hebben we ongeveer nog een uur gewacht tot we weer opgehaald werden. In de avond zijn we met dezelfde groep uit eten en uit geweest. Eva een meisje die Bart kent erbij was er ook bij gekomen. Was een erg leuk avondje dus!

23-04-2014

Vandaag werd ik rond 10 uur wakker en ben toen met Sascha en Amy naar de supermarkt geweest. Daarna zijn we thuis even gaan ontbijten en toen ben ik met Sascha naar de Masai markt geweest. Hier hebben we weer het een en ander gekocht! De prijzen vallen allemaal best mee, maar als je iedere keer daar komt gaat je geld toch wel onwijs hard! We kwamen Judith tegen op de Masai markt en daar zijn we toen ook mee meegelopen. Rond 4 uur kwam Sammy eindelijk en zijn Sascha en ik met hem gaan zwemmen. Ook Ineke was hier samen met een Keniaanse vrouw en een kindje. Sascha ging met Sammy zwemmen en ik met dat meisje (beide wel met een zwemband om). Daarna ben ik nog even mijn ene koffer alvast gaan inpakken met spullen die ik niet meer nodig heb en spullen die ik hier gekocht heb! Toen ik naar Amy liep lag er ineens een babypoesje in haar kamr ingewikkeld in handdoeken. Ook Ineke zat erbij en die vertelde dat ze langs de vijver liep om bij de kikkers te kijken en zag toen een poesje spartelen. Die heeft ze er toen snel uitgehaald met een visnet en was ze naar de bewaker gelopen. Ze heeft geprobeerd op het buikje te drukken aangezien deze vol zat met water. Helaas kwam er niks uit. Toen Amy een poesje hoorde miauwen en ging kijken zag ze Ineke en zei dat ze wel even binnen mocht komen zodat het poesje kon opdrogen. Ze heeft het poesje toen ingewikkeld in handdoeken en het leek er op dat het poesje (mini Ineke) het niet ging redden. We hebben hem toen even bij Amy laten liggen en daarna zijn Sascha Judith en ik bij Buddy’s gaan eten. Was erg leuk er was live music en ze gingen dansen. De manier waarop ze hier dansen is echt onwijs leuk om te zien! Toen we terug thuis kwamen waren Amy en Ineke achter in de tuin. We gingen kijken en zagen het poesje onder het afdakje liggen in de handdoek. Ik ging er naast zitten en haalde het handdoekje eraf. Ineke vroeg of ik aan zijn buik wilde voelen om te kijken of dat er nog water in zat. Ik tilde hem op en hield hem tegen me aan. Toen ik hem een kus op zijn hoofd wilde geven schrok hij en deed hij zijn nagels uit. Ik liet hem snel los en hij rende ervandoor. Gelukkig zat er dus weer leven in! Hij ging zich verstoppen en begon te miauwen. We liepen weg en hoopte dat mama poes die hem aan het zoeken was weer zou vinden. In de avond ben ik nog met Amy gaan zoeken. Ik liep voorop met mijn zaklamp van mijn telefoon (zonder bril op). Ik zag een plas liggen en dacht in het midden een bergje te zien. Ik stapte daar dus op, bleek het gewoon allemaal water te zijn. Aaa fijn mijn slippers en voeten onder de modder. Helaas hebben we mini Ineke niet meer gevonden en zagen we alleen mama poes miauwen (denken we dan dat het mama poes is!).

24-03-2014

Vandaag is mijn een na laatste stagedag begonnen. Ik mocht Amy haar camera vandaag lenen aangezien die van mij het niet meer doet. Toen ik aankwam werd er eerst weer gezongen en gedanst. Een meisje stond op en liep naar Ibrahim, ineens legde hij haar op de grond en begon ze te trillen. Ook weer een epileptische aanval dus. Gelukkig duurde deze maar 1 minuutje in totaal dus dat viel nog mee! Daarna ben ik naar Mary de Head teacher geweest om mijn urenlijst te laten ondertekenen en om over mijn afscheid te praten. Daarna ben ik foto’s gaan maken van alle klassen en de school! Ik kon alleen niet bij alle klassen aangezien de helft van de groep op het veld was. ik moest na de pauze dus terug komen om iedereen erop te hebben. Ik ben toen nog even bij klas 2 gaan zitten. Na de pauze ben ik bij klas 3 gaan zitten die maths kregen. En ben ik verder gegaan met foto’s maken! Ik werd tussendoor gehaald door Mary en vroeg ze of ik voor haar een paar regels wilde opschrijven met de dingen die ik gedaan heb. Ze zou een soort van diploma maken met die tekst erop. De middag daarna is rustig verlopen. Na stage zijn we even naar de Masai markt geweest en hebben we boodschappen gedaan voor de afscheidstraktaties. In de avond ben ik al begonnen om mijn koffer in te pakken en de traktaties te maken.

26-03-2014

Vandaag ben ik mee geweest naar Rangala, omdat Amy en Sascha daar nog even afscheid wilde nemen. Na een rit van 2 uur in de tuktuk kwamen we eindelijk aan. Ik ben mee gegaan naar de girlsschool waar Amy stage had gelopen. Iedereen kwam naar buiten gerend en riepen allemaal AMY AMY AMY. Haha was wel heel leuk om te zien. Alle kinderen waren echt super lief ook kwamen ze naar mij toe om mijn naam te vragen. Kimberley en meteen riepen ze aa wij hebben ook een Kimberley in de klas en gingen haar erbij halen. Daarna wilde ze op de foto omdat we naamgenoten waren. We zijn alle klassen langs gegaan en hebben daarna nog even gezongen en gedanst met zijn alle. Het was pauze bij de kinderen dus liepen wij weer terug. Om 1 uur waren we uitgenodigd voor een lunch. Bepaald lekker was het niet, maar het was wel heel lief! Na afloop gingen de mensen die daar werkte iedereen bedanken! Ook kregen we allemaal een cadeau. Deze hebben we later pas uitgepakt omdat dat hier normaal is. Het was een soort doek die veel mensen hier dragen. Ook ik heb er een gekregen wat ik er lief vond aangezien ik hier helemaal geen stage had gelopen. We liepen weer terug om de bus te halen. Na 5 minuten hadden we een klapband. Ongeveer 3 kwartier later zat er weer een nieuwe op. Rond half 6 kwamen we eindelijk weer aan in Kisumu en zijn we gelijk doorgegaan naar Buddy’s. Ook Sammy en Maurice (van de tuktuk) aten met ons mee.

27-03-2014

Vandaag gingen we langs onze stages om de traktaties uit te delen en afscheid te nemen. We zijn begonnen bij het remand home waar Sascha stage liep. Iedereen kreeg een zakje chips/popcorn met zuurtjes en een lolly erbij en limonade. Alle kinderen/jongeren kwamen netjes in een rij staan en waren erg blij met de traktatie. Toen iedereen iets had gekregen hebben we afscheid genomen en zijn we naar mama Ngina geweest bij Amy haar stage. Hier kregen ze ook chips, popcorn zuurtjes en een ballon. De meisjes uit de final klas kregen ook allemaal een mini lipgloss. Dit bleef alleen niet bij de meisjes want ook veel jongens wilde dit. Daarna zijn we snel naar de Lutheran gegaan en hebben we verteld dat Amy en ik in de middag nog even terug zouden komen zodat we ook de schoolkinderen nog konden zien. Bij mij zijn we de klassen een voor een afgelopen, maar echt een leuk afscheid vond ik het niet. Sommige leraren zeiden nog wel safe journey, maar daar hield het dan ook wel bij op. Daarna ben ik nog langs Mary gelopen. Ze vertelde me alleen dat ze mijn papier nog niet had kunnen uitprinten doordat de stroom er al 4 dagen lang uit lag. Ze zou in de middag naar iemand toe gaan die wel stroom had. Dus vertelde ik dat ik in de middag nog wel terug zou komen. We zijn toen even boodschappen gaan doen, naar de Masai markt geweest en langs mama Ngina geweest. Een paar van de oudste kindjes begonnen te huilen wat je dan toch wel echt raakt. Pas toen we de poort uit liepen kwam echt het besef dat je die kindjes nooit meer zal zien. Toen Amy zei dat ze er gewoon bijna van moest huilen keken we elkaar aan en toen kwamen de tranen. Daarna nog naar de Lutheran geweest en mijn papier gekregen. In de avond zijn we uit eten geweest en hebben we onze koffers verder ingepakt.

28-03-2014

Om kwart over 7 werden we opgehaald door Simon onze buschauffeur. Eerst konden we afscheid nemen van iedereen op Panda’s Paradise. Ook Sammy en Millicent waren langs gekomen. Rond 8 uur waren we onderweg. Na 6 uur rijden kwamen we aan in fisherman’s camp. We brachten onze koffers naar binnen en gingen gelijk weer op pad. 10 minuten verderop gingen we met de boot mee. We zagen de hippo’s van dichtbij wat heel gaaf was om te zien. We hebben 1 uur rondgevaren op de boot en zijn toen weer terug gegaan. we zijn gelijk op het park wat gaan eten. Overal liepen apen en vogel en helaas vlogen ook overal heel veel muggen. We hebben nog even met zijn alle bij het kampvuur gezeten en zijn daarna nog even chocomelk gaan drinken (hmm!!) Iedereen ging daarna op tijd slapen dus ben ik met Amy nog film gaan kijken.

29-03-2014

Vandaag gingen we mountainbike in de hell’s gate. Mountainbike tussen de zebra’s, giraffen, Buffalo ’s en impala’s. Na 10 minuten fietsen kwamen we bij een berg aan. Hier konden we op klimmen als we wilde voor 500 shillings (iets minder dan 5 euro). Sommige waren al zeker dat ze dit wilde, maar ik was hier nog niet zo zeker van. Uiteindelijk heb ik het toch gedaan, anders was ik bang dat ik spijt zou krijgen. Het klimmen was heel leuk, maar op sommige stukken kon je je amper ergens aan vasthouden wat dus erg lastig was. Maar het is gelukt en daar gaat het om! Nadat iedereen geweest was die wilde zijn we verder gaan fietsen. Eenmaal aangekomen bij de hell’s gate konden we weer naar benden klimmen. Fijn op ballerina’s. Mijn voeten gleden er gewoon uit wat het niet bepaald gemakkelijk maakte. Wel was het onwijs gaaf en mooi om tussen de rotsen te lopen. We zijn nog in de devils bethroom en shower geweest. Eenmaal boven aangekomen zagen we onwijs veel aapjes. Lindy wilde daarna terug met de auto en ben ik dus lekker met haar mee gegaan hehe! Weer terug op het park waren we blij dat we konden douche, maar met die ijskoude douche waren we dan niet bepaald blij! Daarna zijn we weer lekker op het park gaan eten. Helaas veel de stroom een aantal keer uit! In de avond ging iedereen weer op tijd naar bed en zijn Amy en ik weer film gaan kijken.

30-03-2014

Na het ontbijt vertrokken we naar het Marina park. Hier zijn we na flink onderhandelen en twijfelen door de prijs toch nog meegegaan met de boot voor één uur. Verderop was een eiland waar Giraffen, zebra’s en nog een aantal dieren liepen waar je doorheen kon lopen. Helaas zou dit dan ongeveer 30 euro nog extra kosten. Dit hebben we toen niet meer gedaan, maar wel hebben we ze toch nog van dichtbij met de boot gezien. Daarna begon onze reis weer verder in de bus op weg naar Nairobi.

31-03-2014

Vandaag gingen we naar een park waar we heel misschien met een cheeta of hyena op de foto zouden mogen. Helaas toen we aankwamen kregen we te horen dat dit niet meer ging. Dit hadden we eigenlijk al een beetje verwacht aangezien Judith al eerder gebeld had met iemand die hier erg onduidelijk over was. Eerst kon het wel toen niet meer omdat ze gegroeid waren en daarna misschien weer wel. We konden wel naar binnen maar dit zou rond de 25 – 30 euro kosten. Dat was dus een beetje duur en besloten we ergens anders naar toe te gaan. We gingen naar mamba village. Hier konden we op de foto met alligators. Eerst kwamen we bij de grote aan. De man die met ons mee liep ging zich uitsloven door erin te gaan. Ze waren niet gevaarlijk wanneer ze op het land zitten maar in het water wel. Er zat weinig leven in dus ging hij met een stok op de alligator in het water porren. Hij sloeg met zijn kop waardoor iedereen zich rot schrok. Iedereen was nat van het water dat op ons kwam. Daarna gingen we door naar de kleine alligators en mochten wij die vasthouden. Dit was echt zo gaaf! De onderkant van zijn buik was heel zacht en zijn bek zat dicht met een elastiekje. Toen iedereen hem 2x vast had gehouden liepen we door naar de schildpadden. Hier waren ook baby schildpadjes! Heel lief dus. Ook deze mochten we vasthouden. We hebben daarna nog 3 struisvogels gezien waarvoor 1 zijn vleugel niet helemaal goed zat. Er was ook nog een bok die op zijn achterpoten ging staan wanneer je erbij in de buurt kwam. Toen we het park af wilde lopen kwam er ineens een kameel onze kant opgelopen. Ik heb zolang gezeurd om paard te rijden wat helaas niet meer door ging. Maar kameel rijden is net zo leuk! Samen met Amy ben ik erop gegaan. beetje eng toen eerst zijn kont omhoog ging, maar ongelooflijk gaaf was het! Ook kwamen er 2 paarden aangelopen. Aawwwh en wat leek die ene toch op Star!! (wat mijn paardje geweest was) de andere vonden het niet zo leuk dat ik hem ging aaien aangezien hij rare bewegingen maakte en ook naar hun kant toe kwam (hahahaha). Daarna zijn we doorgereden naar Marula studios (flip flop factory). Hier maken ze van slippers dieren. Ongelooflijk mooi en knap gemaakt! Helaas was het best duur! In de middag zijn we naar een winkelcentrum geweest en hebben daar de rest van de dag doorgebracht. In de avond konden we onze koffers helemaal gereed maken, want morgen BACK TO HOLLAND!

Ik heb onwijs genoten van Kenia! Al was mijn stageplek niet wat ik gehoopt had, maar ondanks dat een super tijd gehad met iedereen! Kan nu niet meer wachten tot ik mijn lieve Jimmy, familie en vrienden weer zie!! <3. Tot morgen Nederland!!